کسب بالاترین سطح توانگری مالی توسط شرکت بیمه ملت

روابط عمومی بیمه ملت- شرکت بیمه «ملت» برای سومین سال متوالی در سطح یک توانگری مالی با نسبت بیش از 200 درصد قرار گرفت. به گزارش روابط عمومی بیمه ملت، براساس ارزیابی صورت های مالی مصوب سال93 شرکت بیمه «ملت» توسط بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران، این شرکت موفق به کسب سطح 1 توانگری موسسات مالی بیمه با نسبت توانگری 217 درصد گردیده است .
بر اساس این گزارش، بیمه «ملت» از ابتدای اجرائی شدن آئین نامه شماره 69 شورای عالی بیمه تا کنون، موفق به حفظ سطح یک توانگری مالی خود در صنعت بیمه شده است. این درحالی است که ریسک شرکت بیمه "ملت" همواره با رشد حق بیمه صادره افزایش یافته است اما بیمه "ملت" توانسته است با مدیریت صحیح منابع و برنامه¬های افزایش سرمایه مانع از کاهش شاخص توانگری مالی خود شود.
بنابر آئین نامه شماره 69 شورالی عالی بیمه توانگری مالی موسسات بیمه دارای 5 سطح است که سطح 1 بالاترین سطح توانگری مالی بیمه گر به شمار می آید.

مبنای محاسبات توانگری، اطلاعات مندرج در صورت‌های مالی حسابرسی شده مصوب مجامع عمومی موسسات بیمه، مفاد آئین‌نامه 69 و تعیین ریسک‌هایی است که وضعیت مالی آنها را تهدید می‌کند.
گفتنی است شرکت بیمه «ملت» در طی سال های فعالیت خود با تکیه بر فناوری اطلاعات، مدیریت صحیح ریسک، نیروی انسانی متخصص، مدیریت صحیح منابع، توجه به اصول مشتری مداری و نیز رعایت آئین نامه و مصوبات شورای عالی بیمه توانسته است به جایگاه مطلوبی در میان شرکت های بیمه دست یابد .
سطوح توانگری بیمه ملت در سه سال‌ اخیر نشان می‌دهد که شرکت‌ بیمه ملت، با داشتن توانگری بالای 200% درصد و در نظر گرفتن حاشیه ریسک بالا، توانسته‌ است همچنان توانگری مالی خود را در سطح مطلوب حفظ نمایند.
در سال 1394 رشد سرمایه موجود شرکت بیمه ملت نسبت به سال 1393 بیش از رشد ریسک کل آن بوده است و نسبت توانگری مالی افزایش یافته است.
بر این اساس شرکت بیمه ملت با داشتن حاشیه توانگری مالی مناسب، علاوه بر پوشش ریسک‌ها و ایفای تعهدات خود به نحوه مطلوب قادر است به توسعه فعالیت خود در حوزه‌های صدور در رشته‌های مختلف، سرمایه‌گذاری و همچنین اتکایی از داخل و یا خارج از کشور بپردازد.

لازم به ذکر است طبق آیین نامه 69، نسبت توانگری مالی بالای 100 درصد در سطح 1 قرار می گیرد، لکن هر چه این مقدار بیشتر باشد احتمال نکول و عدم ایفای تعهدات شرکت در بلند مدت کاهش می یابد. نسبت مطلوبی که در کشورهای توسعه یافته از آن بهره می برند، مقدار 200 درصد است چراکه هم بیمه گذاران و هم سهامداران به خوبی منتفع خواهند شد. به عبارت دیگر هر چه این مقدار بیشتر باشد می توان گفت که شرکت از سرمایه و منابع خود جهت توسعه فعالیت شرکت استفاده نکرده است.